Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Οικονομική κρίση ή κρίση της κοινωνίας;


Όλοι νιώθουμε το ίδιο, βλέποντας ένα θέατρο στην τηλεόραση κάποιου έργου που ξέρουμε το τέλος. Δεν γελάμε, παρά μόνο συλλογιζόμαστε τι έχουμε κάνει για να το αξίζουμε όλο αυτό. Όλοι μας νιώσαμε το ίδιο όταν ξέραμε στο τέλος ότι την ίδια μας την χώρα την κατάντησαν σε τόσο χαμηλό επίπεδο για να την εκμεταλλευτούν ως προς όφελος καπιταλιστικών συμφερόντων. Οι τράπεζες οι παντοτινοί κερδισμένοι την ώρα που άνοιγαν τις σαμπάνιες για την επιτυχία τους ο λαός αναρωτιόταν πόσο μπορεί να πέσει ακόμα η ποιότητα ζωής και το βιοτικό επίπεδο.

Κατέφαγαν την ελευθερία μας για ένα κομμάτι ψωμί και καταπάτησαν...
ότι η ίδια η χώρα είχε δημιουργήσει, την δημοκρατία. Η ανοχή...και η αντοχή του κόσμου έχει ξεπεράσει τα όρια παρόλα αυτά όσες προσπάθειες και να γίνουν όσες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις κατά της πολιτικής που ακολουθεί η φασιστική κυβέρνηση Ελλάδος, βγαίνουν χαμένες.

Όμως εκεί που όλοι νιώθουμε ότι είμαστε οι μόνοι χαμένοι σε όλοι την υφήλιο και η μόνη χώρα που καταπατούνται τα δικαιώματα του κόσμου, σε άλλες χώρες ακόμα και τις δήθεν ανεπτυγμένες τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.

Στην Ελλάδα οι τρόποι καταπατήσεως της ελευθερίας και των δικαιωμάτων γίνετε προφανέστατα με αγνόησή της γνώμης του λαού. Σε άλλες χώρες αυτό γίνετε πιο ύπουλα από όσο μπορεί κάποιος να το φαντασθεί. Πάρτε ως πρώτο παράδειγμα την κίνα, άνθρωποι χωρίς ζωή είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν όλη μέρα για ένα ‘κομμάτι ψωμί’. Στην Αφρική πεθαίνουν κάθε μια ώρα πάνω από 30 παιδιά από την πείνα και γεννιούνται άλλα τόσα με το να έχουν όμως την ίδια κατάληξη μετά από μερικά χρόνια. Εκεί δεν υπάρχει όπως φαινομενικά δείχνει εκμετάλλευση αλλά προβλήματα επιβίωσης. Σκεφτείτε το εξής όμως. Πόσες μεγάλες εταιρίες και πολυεθνικές σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο και συνήθως σε περίοδο γιορτών, με σκοπό την δημόσια προβολή και διαφήμιση τους λένε ότι κάνουν εράνους για αυτά τα παιδιά; Το θράσος τους δεν έχει όρια. Καταπατούν το δικαίωμα της αλληλεγγύης με το να εκμεταλλεύονται τα πάθει των άλλων για προσωπικό όφελος. Και εν τέλει να βγάζουν πολύ περισσότερα από όσα διαθέτουν στα παιδιά.

Ένα άλλο σημείο που είναι βασικό αφορά την εκπαίδευση. Στην Ελλάδα ομολογουμένως τα μαθήματα είναι αρκετά δύσκολα για να αντεπεξέλθουν όλοι οι μαθητές, όχι λόγο χαμηλότερης νοημοσύνης, αλλά γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης σε κάθε μάθημα. Παρόλα αυτά και από προσωπική εμπειρία αναφέρω ότι σε δήθεν πιο ανεπτυγμένες χώρες, όπως η Αυστραλία, το επίπεδο ωριμότητας , λογικής σκέψης και αντίληψης του κόσμου γύρω είναι υπερβολικά χαμηλό!

Αυτό οφείλετε στο ότι οι άνθρωποι στης ανεπτυγμένες χώρες αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερα προβλήματα οικονομικά, έχοντας έτσι ως αποτέλεσμα την μη επαφή τους με καθημερινά προβλήματα που θα όξυναν την ωριμότητα στο χειρισμό καταστάσεων. Επίσης από μικρή ηλικία τα παιδιά μπαίνουν σε καλούπια πηγαίνουν στο σχολειό φορώντας στολή διαλύοντας την προσωπική άποψη που έχει ο καθένας για προσωπικό στιλ και διδάσκονται την ισότητα με τρόπο που φαίνεται περισσότερο ως αλλοίωση της διαφορετικότητας τους. Τα παιδιά γίνονται ρομπότ έτοιμα να τα εκμεταλλευτεί οποιοσδήποτε και μάλιστα ως μάζα και όχι μεμονωμένα. Αυτές οι χώρες φημίζονται για το σύστημα εκπαίδευσης τους και όχι για το επίπεδο της. Έτσι λοιπόν απτήν μια η ελληνική εκπαίδευση δυσκολεύει τα παιδιά ως προς το επίπεδο και το χάλια σύστημα της όπως είναι η παπαγαλία για παράδειγμα. Αλλά απτήν άλλη διευρύνει την κριτική σκέψη ίσως όχι από μόνη της αλλά σε συνδυασμό με την δύσβατη καθημερινότητα τους μαθαίνει την ζωή στην πράξη όπως ακριβώς είναι και όχι στην θεωρία πως μπορεί να είναι. Αυτός είναι και ο λόγος που οποιοσδήποτε Έλληνας ή μετανάστης από χώρα σε κατάσταση παρόμοιας με την Ελλάδα έχει διαπρέψει σε πολλούς τομείς.

Επίσης καθημερινά δέχονται ανήθικο εκφοβισμό και γίνονται δέκτες μιας καλά οργανωμένης προπαγάνδας. Δηλαδή καθημερινά η κυβέρνηση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο κυριολεκτικά παντού έτσι που για παράδειγμα η αστυνομία έχει δικές της διαφημίσεις στο ράδιο, στην τηλεόραση, στην εφημερίδα ακόμα και σε παιχνίδια στον υπολογιστή. Εκεί που στο ποδοσφαιράκι στην Ελλάδα στο γήπεδο θα υπήρχε μια διαφήμιση της φιφα, εδώ υπάρχει διαφήμιση ότι η αστυνομία βρίσκετε παντού και αν παραβείς τούς νόμους θα έχεις κυρώσεις. Αρχικά αυτό δείχνει καλός τρόπος αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Παρόλα αυτά η εγκληματικότητα είναι υψηλή ακόμα και τώρα. Και το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να μεταπείσουν την άποψη του κόσμου για το τι πραγματικά ισχύει για την δημόσια ασφάλεια και το μόνο που έχουν αποτρέψει είναι να μην περνά με κόκκινο οι πολίτες.

Και εδώ είναι που έρχονται τα κοινωνικά προβλήματα. Η Ελλάδα έχει και αυτή αυξημένη εγκληματικότητα. Και αστυνομία που περισσότερο δρα εναντίων του πολίτη από ότι προς όφελος του. Αλλά στην Ελλάδα υπάρχει φτώχεια κάτι που ακόμα και χωρίς κάποιος να τον δικαιολογεί ένας πατέρας θα έκλεβε λεφτά για να φάνε τα παιδιά του χωρίς να αποσκοπεί σε μεγάλη 'μπαζα' για να αγοράσει καινούριο γιοτ. Σε άλλες όμως χώρες τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες που από εκείνες και μετά οι δρόμοι είναι επικίνδυνοι ακόμα και για περιπλάνηση . Η χαμηλή ωριμότητα που ανέφερα προηγουμένως (κάτι που ίσως ηχεί αλλόκοτα με την πρώτη ματιά) είναι αιτία σε πολλές 'ανεπτυγμένες' χώρες να έχει χαθεί ακόμα και η έννοια της διασκέδασης. Οι άνθρωποι να κλείνονται μέσα από της 9 διότι η προσωπική τους άποψη για το πώς μπορεί κάποιος να περάσει καλά είναι να πιει ως ότου μέθης, έχοντας ως αποτέλεσμα όποιος θέλει να βγει με την παρέα του απλά για να περάσει καλά να μην μπορεί από φόβο. Αυτό ίσως είναι υπερβολικό γιατί δεν ισχύει παντού. Όμως η κυριολεκτική πλύση εγκεφάλου που δέχονται ο λαός σε αυτές της χώρες τους καθιστά ανίκανους να μπορέσουν να βρουν τρόπο διασκέδασης. Διότι όλη μέρα την περνούν δουλεύοντας και όταν έρθει η ώρα να βγουν έξω όλα παραλύουν, τα μαγαζιά κλείνουν όλα σχεδόν την ίδια ώρα, γιατί μην ξεχνάτε η αστυνομία είναι παντού και πρέπει να τηρούν το ωράριο αλλιώς θα τους κάνουν ντα. Έτσι οι άνθρωποι χάνουν την ελευθερία που έχουν στην διασκέδαση, χάνοντας την ελευθερία για συναναστροφή, χάνοντας την ευκαιρία για διεύρυνση των απόψεων μένοντας απαθείς και ουδέτεροι σε ότι γίνετε γύρο τους γιατί πολύ απλά το σύστημα δεν τους δίδαξε να έχουν άποψη. Δηλαδή να είναι διαφορετικοί!

Πέφτουν όλοι θύματα της ανεπτυγμένης τους κοινωνίας με αντάλλαγμα καλύτερους μισθούς που όμως από ότι φαίνεται προφανέστατα, δεν φέρνει την ευτυχία. Άρα λοιπόν δεν είμαστε μόνη μας σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Ο κόσμος περνά οικονομική κρίση όπως ονομάζετε καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημερώσεις αλλά ξεχνούν να αναφέρουν την κρίση της κοινωνίας και της ελευθερίας που περνά! Διότι έχουν λάθος πρότυπα για το τι είναι πραγματικά κρίση, και ότι δεν υπάρχει μόνο η οικονομική. Αυτό το σύστημα είναι σάπιο απτήν βάση του γιατί ακόμα και σε καλές καταστάσεις βγαίνουν άλλες χειρότερες και αν δεν αλλάξει η βάση το μέλλον είναι χλωμό.


Μ.Στέφανος

Σίδνεϊ 25-2-2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου